Ca o frunza arsa de toamna
Purtata de ploi si de vant,
Amintirea imi cade din palma-
Ratacind… pe pamant.
Sub norii zdrenturati de ramuri,
Scaldati in lumini de arama…
Octombrie imi bate in geamuri
Si frigul vibreaza cu teama.
Miros de soare rece incolor
Printre-nnorarile desarte;
Din galben ruginit de dor
M-agata ganduri-nfrigurate.
Adun in suflet frunze ruginite
Buzele imi ard in aramiu!
Ma bantuie singuratati sinistre -
Ce-n stoluri se avanta spre pustiu!
Ca o frunza arsa de toamna,
Ratacind prin friguri nestiute;
Ceata din suflet ma cheama-
Pe cararile pierdute…
No comments:
Post a Comment